Παραδοσιακή Στολή Εύβοιας.

Φορεσιά Εύβοιας.

Γενικά. Ο νομός της Εύβοιας με την ομώνυμη μεγαλόνησο και τις

βόρειες σποράδες παρουσιάζει μιαν πλούσια υποδειγματική εικόνα από

ποικίλα και ιδιόρρυθμα δημιουργήματα της ελληνικής λαϊκής τέχνης με

πολύμορφες τοπικές διαφορές και διακοσμητικές αντιλήψεις. Θησαυροί

ανεκτίμητοι και πολύτιμοι για τη μελέτη της λαϊκής τέχνης που βρίσκονταν και

στο παραμικρότερο χωριό της Εύβοιας, σβήσανε οι περισσόττεροι ή χαθήκανε

σήμερα εντελώς.

Η Εύβοια δεν υστερούσε σε πολύμορφες και πλούσιες εκδηλώσεις λαϊκής

δημιουργίας, εξαρτημένες από τις συνήθειες, τις παραδόσεις, τις

κλιματολογικές, τις βιοτικές συνθήκες, την ιστορική καταγωγή των κατοίκων

της. Πάνω στις προϋποθέσεις αυτές βλέπουμε ν’ αναπτύσσεται η οικιακή

χειροτεχνία σε εργαστηριακή τέχνη και να ακμάζουν τα προϊόντα της σε

πολλές πόλεις και χωριά της Εύβοιας. Π.χ. στη Χαλκίδα τα αγγειοπλαστικά

είδη και τα σταμπωτά υφάσματα για τα τσεμπέρια. Στην Κύμη πουλιούνται

μεταξωτά υφάσματα και οι εξαίρετες λεπτοΰφαντες άσπρες μεταξωτές μπόλιες

σ’ όλες τις πόλεις και κωμοπόλεις της Αττικοβοιωτίας για τους πλούσιους

κεφαλόδεσμους των γυναικών.

Γενικά η ανάπτυξη της χειροτεχνίας και της οικιακής τέχνης, καθώς και η

εξέλιξή της στην κάθε κωμόπολη και στο κάθε χωριό της Εύβοιας εξαρτιέται

όχι μόνο απ’ το πρόσφορο υλικό της κάθε περιοχής, αλλά και από τις

ιστορικές περιπέτειες των κατοίκων και απ’ τη θέλησή τους να παραμείνουν στα

πατροπαράδοτα. Επίσης από τις επιδράσεις τις διασταυρώσεις, τις επαφές τους

με τον έξω κόσμο, όπως και από την κοινωνική, οικονομική, επαγγελματική

και χειροτεχνική επίδοσή τους.

Εξηγείται λοιπόν καθαρά το πώς στην ίδια μεγαλόνησο έχουμε πολλούς

τύπους από φορεσιές που διαφέρουν βασικά αναμεταξύ τους. Η φορεσιά π.χ.

της επαρχίας Ιστιαίας, η λεγόμενη της Αιδηψού μοιάζει με τη φορεσιά της

Αγίας Άννας, γιατί ο πληθυσμός και των δυο φαίνεται να έχει κτηνοτροφική

αφετηρία. Διαφέρουν ωστόσο αναμεταξύ τους στα υφαντά, κεντήματα,

κεφαλόδεσμο, γιατί διάφορες άλλες προϋποθέσεις τις έχουν διαμορφώσει. Και

οι δυο αυτές φορεσιές διαφέρουν απ’ τη φορεσιά της Στενής και των γύρω

χωριών της, που ο πληθυσμός τους είναι καθαρά γεωργικός. Ανάγονται όμως

και οι τρεις στις φορεσιές με το σιγκούνι και δεν έχουν καμιά απολύτως

ομοιότητα με τη φορεσιά της Κύμης, που αποδείχνει πληθυσμό βιοτεχνικό,

εμπορικό και ναυτιλιακό και μοιάζει περισσότερο με την καθημερινή φορεσιά

της Σκύρου.