Βιώματα της υπαίθρου αλλοτινά 1 :

ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, ΑΛΛΟΤΙΝΑ...

«Βαθύτατα με συνεκίνησεν εκείνος, ο αγνός, ο ωραίος, της υπαίθρου, ο εντελώς ιδικός σου τρόπος...» Άγγελος Σικελιανός
Η επαφή μου με το αποκαλούμενο «αγροτικό τοπίο» χρονολογείται από τα παιδικά μου χρόνια, ή ακριβέστερα, από τότε που αισθάνθηκα τον εαυτό μου. Ήμουν παιδί αγροτών, που οι σκληροί καιροί τούς ήθελαν βασανισμένους, να δουλεύουν με κόπο την ξερή γη για να επιβιώσουν, σε μιαν αβέβαιη πορεία. Τη μοίρα τους ένιωθαν πως ακολουθούσα, σα μια βαριά κληρονομιά, γι' αυτό κι από παιδί η μάνα με μεγάλωνε με μιαν επίμονη συμβουλή, στην οποία αποτυπωνόταν η αγωνία της για το μέλλον μου -να μη γίνει σαν το δικό τους. «Να σπουδάσεις παιδί μου, να φύγεις από τα χωράφια, να μη βασανιστείς σαν εμάς...», μου έλεγε...

 Απόγνωση

Η συμβουλή της εκείνη, τώρα, μετά από τόσα χρόνια, που η απόσταση άμβλυνε τους όποιους συναισθηματισμούς, τολμώ να πω ότι υπήρξε για μένα ένα βάρος, μιαν υποχρέωση που έπρεπε να διεκπεραιώσω, για να μην έχει η ζωή μου την τύχη της. Όχι πως δεν πεθυμούσα τα γράμματα, κι ούτε μου βγήκε σε κακό τ' ότι τα ‘κολούθησα, όμως να..., υπήρχε ένα στανιό, λόγω των συνθηκών, μια αόριστη επιβολή στην προσπάθεια, κι αυτό δε μου άρεσε. Τήρησα όμως τη σοφή συμβουλή της μάνας και νάμαι τώρα κριτής του εαυτού μου, να σκέφτομαι τα παρελθόντα και ν' αναπολώ..

Πηγές. Άρθρο του Αντώνιου Β. Καπετάνιου από : http://www.greekarchitects.gr/gr/%CE%B3%CE%B1%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%BC%CE%B1/%CE%B2%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B8%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF