Για τους μη γνωρίζοντες μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι αληθινό: «Είμαστε η χώρα που έχει ως δεύτερη μεγαλύτερη αιτία επιβάρυνσης του ελλείμματος στο εμπορικό της ισοζύγιο τις εισαγωγές ζωικών προϊόντων, μετά τις αμυντικές δαπάνες».

Αντί λοιπόν το κράτος, αυτό τέλος πάντων που έχουμε, να «εκμεταλλευτεί» θετικά (δεδομένων των εξαιρετικών κλιματολογικών συνθηκών) την παραγωγή (υπαίθριων) ανοιξιάτικων και φθινοπωρινών κηπευτικών, εξαιρεί τους βιοκαλλιεργητές που δεν βρίσκονται σε ζώνες Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης από τις επιδοτήσεις.
Οσο για τη βιολογική κτηνοτροφία, αργοσβήνει επειδή η πολιτεία μας δεν κατάφερε να βρει τρόπους ώστε οι παραγωγοί να διαθέτουν το βιολογικό κρέας σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Κανονισμού. Μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα, κάποιοι επιστρέφουν στον τόπο τους με σημαία την αισιοδοξία και την προσπάθεια για μια νέα αρχή μέσα από την καλλιέργεια της γης.
Κοντολογίς, έρχονται να επενδύσουν ψυχή, κόπο και χρήμα σε έναν χώρο που μπορεί και να φαντάζει «ένα πολλά υποσχόμενο πεδίο οικονομικής δράσης και ανάπτυξης, αλλά κρύβει πολλές παγίδες», όπως λέει ο κ. Καχριμάνης, πρόεδρος του Κέντρου Αγροτικής Επιχειρηματικότητας Ελλάδας.
Σ' αυτό το αφιέρωμα βλέπουμε τα πράγματα θετικά και το ποτήρι μισογεμάτο, παρουσιάζοντας ορισμένους παλιούς και νεότερους επιχειρηματίες που επένδυσαν στη γη και στους καρπούς της, παράγοντας ποικιλία προϊόντων. Προϊόντων ιδιαίτερων -καινοτόμων και πρωτοποριακών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου