Αγγελική Χατζημιχάλη

Image via WikipediaΗ Αγγελική Χατζημιχάλη γεννήθηκε το 1895. Αφιέρωσε τη ζωή της στην έρευνα και προβολή της λαϊκής τέχνης. Προσωπικά της επιτεύγματα ήταν, όχι μόνον η στήριξη των λαϊκών τεχνιτών και η προώθηση της λαϊκής τέχνης, αλλά η ένταξή της στη σύγχρονη αισθητική και η δημιουργία της ελληνικής βιοτεχνίας, με την ίδρυση, το 1931, του Συνδέσμου Εργαστηρίων Χειροτεχνίας ( του μετέπειτα ΕΟΜΜΕΧ).
Αποτέλεσμα της σκληρής εργασίας της από τη συνεχή μελέτη και την επιτόπια έρευνα υπήρξε το πλούσιο συγγραφικό της έργο, με το οποίο είναι ευρύτερα γνωστή.

Οι Σαρακατσάνοι αποτέλεσαν μέρος της ζωής της Αγγελικής Χατζημιχάλη. Το υλικό που συγκέντρωσε ζώντας μεγάλες περιόδους μαζί τους από τη δεκαετία του ’20, συνθέτει πέντε ολόκληρους τόμους πληροφοριών, αρχαίων ηθών και εθίμων , εκ των οποίων μόνον ο πρώτος είχε δημοσιευτεί το 1957 . Το υπόλοιπο υλικό είναι ανέκδοτο.
Δημοσίευσε μελέτες για την ελληνική λαϊκή τέχνη και ιδιαίτερα για τα κεντήματα και τις λαϊκές φορεσιές.
Οργάνωσε πλήθος εκθέσεων για τη λαϊκή τέχνη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, από τις οποίες σημαντικότερες ήταν οι Δελφικές γιορτές , το 1927 και το 1930, τα ελληνικά περίπτερα λαϊκής τέχνης στην έκθεση του Παρισιού το 1927 και τη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης το 1928.

Η ίδρυση της Οικοκυρικής Βιοτεχνικής Επαγγελματικής Σχολής το "Ελληνικό Σπίτι" το 1938 και η λειτουργία της επί 40 και πλέον χρόνια, ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών της λαογράφου για την διάσωση και προβολή της λαϊκής τέχνης και παράλληλα το φιλανθρωπικό σκέλος του έργου της.